بحران کم آبی در بزرگترین تولیدکننده برنج جهان نمایان شد
به گزارش فی بگیر، در صورتیکه سیاستمداران هند، تبدیل شدن این کشور به بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده برنج جهان را به عنوان پیروزی سیاستها و انعطاف پذیری کشاورزان تمجید می کنند، بحران کم آبی مایه نگرانی درحال افزایشی شده است.
به گزارش فی بگیر به نقل از ایسنا، صادرات برنج هند در طول دهه گذشته، تقریباً دو برابر شده و در آخرین سال مالی از ۲۰ میلیون تن فراتر رفته و به هند کنترل تقریباً ۴۰ درصد از تجارت جهانی برنج را داده است. با این وجود، در پس این روایت موفقیت، نگرانی رو به ازدیادی در بین کشاورزان و کارشناسان آب در مورد پایداری کشت برنج در کشوری که با کمبود آب رو به رو است، وجود دارد.
در قطب مناطق کشت برنج هند شامل ایالت های پنجاب و هاریانا، کاهش سطح آب های زیرزمینی به شدت شتاب گرفته است. یک دهه پیش، دسترسی به آب از عمق حدود ۹ متر امکانپذیر بود، اما چاه های حفر شده حالا معمولاً به عمق بین هشت تا ۲۰۰ متر می رسند. کشاورزان از افزایش هزینه ها خبر می دهند، چونکه مجبورند هر ساله عمیق تر حفاری کنند. با وجود بارش های موسمی سالم در سالهای اخیر، استخراج آب از جایگزینی طبیعی خیلی پیشی گرفته و خیلی از سفره های آب زیرزمینی را به دسته های «بحرانی» یا «بیش از حد بهره برداری شده» سوق داده است.
سیاست های حمایتی دولت نقش محوری در تثبیت کشت برنج ایفا کرده اند. حداقل قیمت های تضمین شده برای دفاع از برنج در طول دهه گذشته، حدود ۷۰ درصد افزایش پیدا کرده است، در صورتیکه یارانه های برق، استخراج آب های زیرزمینی را ارزان تر می کند. کارشناسان اعتقاد دارند که این مشوق ها، مانع تنوع بخشی به محصولات کم آب بر شده است. درنتیجه، هند عملاً درحال یارانه دادن برای برداشت سریع ذخایر آب های زیرزمینی خود است تا تولید مازاد برنج برای صادرات را حفظ کند.
بر اساس گزارش پایگاه خبری مدرن دیپلماسی، مطالعات نشان می دهد که تغییر مسیر یارانه های موجود می تواند فشار بر منابع آب را بدون افزایش هزینه های دولت کم کند. به عنوان نمونه، ایالت پنجاب ده ها هزار روپیه در هر هکتار را صرف یارانه های مربوط به برنج می کند. کارشناسان می گویند که تخصیص مجدد بخش عمده ای از این حمایت به سوی محصولات کم آب بر می تواند درآمد کشاورزان را حفظ کند و با این حال استخراج آب های زیرزمینی و هزینه های کلی یارانه را کم کند.
خلاصه اینکه با وجود این، در پشت این روایت موفقیت، نگرانی رو به ازدیادی در میان کشاورزان و کارشناسان آب در مورد پایداری کشت برنج در کشوری که با کمبود آب مواجه است، وجود دارد. یک دهه پیش، دسترسی به آب از عمق حدود ۹ متر ممکن بود، اما چاه های حفر شده حالا معمولا به عمق بین هشت تا ۲۰۰ متر می رسند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب