در گفت و گو با فی بگیر عنوان شد
خودروسازان فقط مدارک را استاندارد می کنند، نه خودرو را !
به گزارش فی بگیر، یک کارشناس استاندارد خودرو با انتقاد از فاصله عمیق کیفیت خودرو های داخلی با معیارهای جهانی اظهار داشت: در صنعت خودروسازی ایران، خیلی از شرکتها بجای اجرای واقعی الزامات کیفی، تنها بر مستندسازی و تکمیل مدارک تمرکز دارند؛ در حالیکه بهبود واقعی کیفیت، ایمنی و دوام خودرو ها بازهم محقق نشده است.
علی جلالی
–
کارشناس حوزه استاندارد خودرو – در گفتگو با
ایسنا
، با اشاره به چالش های صنعت خودروسازی در حوزه استاندارد اظهار داشت: یکی از چالش های اصلی صنعت خودروسازی ایران در حوزه استانداردها، عدم تطابق کامل با استانداردهای بین المللی مانند « IATF ۱۶۹۴۹ » است و در خیلی از موارد، شرکت ها فقط بخشی از الزامات را اجرا می کنند و بیشتر روی مستندسازی تمرکز دارند تا این که بهبود واقعی کیفیت محصول، محقق شود.
بیشتر بخوانید:
استانداردهای خودروسازی ایران، از نظریه تا عمل!
وی اضافه کرد: یکی دیگر از چالش های استاندارد در صنعت خودروسازی کشور، ضعف زنجیره تامین است. خیلی از قطعه سازان کوچک توان یا دانش کافی برای رعایت استانداردهای کیفی، ایمنی و محیط زیستی را ندارند و بنابراین یکپارچگی در سیستم کیفیت کل صنعت ایجاد نمی گردد. از طرف دیگر، فقدان ارتباط مؤثر بین صنعت و دانشگاه و کمبود آموزش نیروی انسانی متخصص در حوزه های استانداردسازی خودروسازی، مانعی برای توسعه واقعی کیفیت و نوآوری است.
قیمت بالاتر از کیفیت!
دبیراسبق انجمن علمی استاندارد ایران، تصریح کرد: در کنار این مسایل فنی، قیمت بالای خودرو ها در مقایسه باکیفیت ارایه شده یکی از مهم ترین چالش هاست. به علت ناکارآمدی در تولید، وابستگی به واردات قطعات و نبود رقابت واقعی، قیمت غائی بالا می رود؛ در صورتیکه سطح ایمنی، دوام و امکانات خودرو ها با استانداردهای جهانی فاصله دارد. این مسئله سبب نارضایتی مصرف کنندگان و کاهش اعتماد عمومی به صنعت خودروسازی داخلی شده است.
از هزینه های تولید تا اقتصاد دستوری
جلالی با اشاره به الزامات ضروری که پیش نیاز تحقق معیارهای کیفی استاندارد است خاطرنشان کرد: پیشرفت استاندارد معادل، احتیاج به قطعات باکیفیت بالاتر، فناوری بهتر، مواد اولیه مناسب تر، تست ها و آزمون های بیشتر است که همه این موارد و معیارها نیازمند تامین مالی و هزینه مادی است که خودروسازان بخصوص شرکتهای بزرگ دولتی یا نیمه دولتی امکان دارد توان مالی لازم و هم زمان برای پیشرفت همه استانداردها را نداشته باشند.
ارتقای استاندارد، احتیاج به قطعات باکیفیت بالاتر، فناوری بهتر، مواد اولیه مناسب تر، تست ها و آزمون های بیشتر است که همه این موارد و معیارها نیازمند تامین مالی و هزینه مادی است.
وی اضافه کرد: در طرف دیگر، قیمت خودرو در ایران به شیوه دستوری تعیین می شود و خودروسازان نمی توانند هزینه های اضافی پیشرفت استاندارد را آزادانه در قیمت فروش لحاظ کنند و این مساله موجب می شود برخی از استانداردها یا کنار گذاشته شوند یا اجرای آنها با تعویق و تاخیر روبرو شود.
این کارشناس حوزه استاندارد اظهار داشت: دراین میان، بعضی می گویند که اگر این استانداردها به درستی اجرا شوند، قیمت تمام شده خودرو افزایش خواهد یافت، ولی این که آیا افزایش قیمت به مصرف کننده منتقل می شود یا نه، به سیاستهای قیمت گذاری دولتی، بستگی دارد.
نبود زیرساخت لازم و ابهام در اجرا و زمان بندی استانداردسازی
جلالی اضافه کرد: تامین قطعات استاندارد، تجهیزات موردنیاز برای تست و کنترل کیفیت، نیروی انسانی متخصص، لابراتوار ها و امکانات فنی موردنیاز برای آزمون و تضمین پایبندی به این استانداردها هنوز در همه استانها یا کارخانه ها به قدر لازم فراهم نیست و مهلت هایی که برای اجرای استانداردهای قبلی داده شده بود (مثلا برای استانداردهای ۸۵ گانه) چند بار تمدید یا عملی نشده است که این سبب شده برخی به این استانداردها بدبین شوند یا تصور کنند فقط شعار است و تنها بر روی کاغذ وجود دارند.
انگیزه تولیدکننده هم ملاک است
وی تصریح کرد: خودروسازان امکان دارد انگیزه کافی برای پیشرفت کیفیت در حالی که رقابت واقعی وجود ندارد، نداشته باشند. اگر بازار رقابتی نباشد یا فشار مصرف کننده کم باشد، تولیدکنندگان امکان دارد حداقل ها را رعایت نمایند و از اجرای کامل استانداردهای اضافی سرباز زنند.
این دبیراسبق انجمن علمی استاندارد ایران اظهار داشت: متاسفانه اجرای کامل استانداردهای قبلی هم چنان با چالش های جدی مواجه می باشد و خیلی از زیرساخت های فنی و نظارتی برای تحقق آنها فراهم نشده بود؛ بدین سبب افزودن معیارهای جدید (۱۲۲ گانه) بدون اطمینان از اجرای مؤثر استانداردهای موجود، بیشتر جنبه تدوینی و نمایشی دارد.
جلالی اضافه کرد: از طرف دیگر، افزایش قیمت خودرو در ایران عمدتاً ناشی از تورم، افزایش هزینه های تولید و نرخ ارز است، نه بهبود کیفیت. در واقع خودروساز برای جبران هزینه ها قیمت را بالا می برد، اما چون فناوری، زنجیره تامین قطعات و نظارت کیفی به روز نمی گردد، کیفیت حتی کاهش پیدا می کند. از سوی دیگر، حذف یا جایگزینی قطعات با نمونه های ارزان تر داخلی و نبود رقابت واقعی سبب شده محصولات جدید از نظر دوام، مونتاژ و ایمنی ضعیف تر از مدلهای قدیمی باشند.
ابتدا باید صنعت قطعه سازی تقویت شود
وی پیشنهاد داد: برای پیشرفت واقعی صنعت خودرو، باید تمرکز از مونتاژ خودرو بسمت توسعه و پیشرفت صنعت قطعه سازی منتقل شود. کشورهایی مثل ژاپن و آلمان ابتدا زیرساخت قوی در قطعه سازی و فناوری ساخت ایجاد کردند، سپس به خودروسازی باکیفیت رسیدند. در ایران نیز اگر قطعه ساز بتواند قطعات با کیفیت، استاندارد و رقابتی تولید نماید، خودروساز ناچار به بهبود محصول غائی خواهد شد.
افزایش قیمت خودرو در ایران عمدتاً ناشی از تورم، افزایش هزینه های تولید و نرخ ارز است، نه بهبود کیفیت. در واقع خودروساز برای جبران هزینه ها قیمت را بالا می برد، اما چون فناوری، زنجیره تامین قطعات و نظارت کیفی به روز نمی گردد، کیفیت حتی کاسته می شود.
این کارشناس استاندارد در تشریح روشهایی که نیازمند اجرائی شدن است اظهار داشت: یکی از الزامات، سرمایه گذاری در مطالعه و توسعه قطعه سازان برای بومی سازی فناوری و مواد اولیه است؛ پیش نیاز و الزام بعدی، ایجاد مراکز آزمون و ارزیابی مستقل قطعات با استانداردهای بین المللی است، اما حمایت دولت از صادرات قطعات به جای حمایت مستقیم از خودروسازان نیز به اندازه موارد دیگر در رشد وتوسعه کیفیت اثرگذار می باشد.
جلالی اضافه کرد: همچنین، ایجاد رقابت واقعی بین قطعه سازان خصوصی و دانش بنیان ها از راه شفاف سازی زنجیره تأمین، ارتباط میان دانشگاه و صنعت قطعه سازی برای انتقال فناوری های نو (مانند الکترونیک خودرو، سنسورها و متریال های سبک) نیز باید در عمل محقق شود.
وی اضافه کرد: در یک جمله اگر قطعه سازی تقویت شود، خودروسازی خودبه خود بهبود می یابد چونکه کیفیت خودرو، بازتاب مستقیم کیفیت قطعه است. به عنوان مثال در انگلستان، خودروسازی سنتی مانند تولید خودرو های انبوه در چند سال اخیر کاسته شده و بازار داخلی با چالش های تقاضا روبرو شده اما در عوض، شرکت ها و دولت انگلیس روی مطالعه و توسعه در حوزه خودرو های برقی، فناوری باتری، قطعات پیشرفته و سیستم های ایمنی هوشمند سرمایه گزاری نموده اند.
این کارشناس حوزه استاندارد خودرو اشاره کرد: شرکت هایی مانند Jaguar Land Rover و Aston Martin بخش عمده منابع خودرا به نوآوری و توسعه قطعات و فناوری اختصاص داده اند، نه فقط مونتاژ خودرو که نتیجه این تمرکز، تولید خودرو های باکیفیت جهانی و رقابت در بازار صادرات است. بدین سبب تجربه کشوری مانند انگلستان نشان داده است که تمرکز بر قطعه سازی و R&D بیش از مونتاژ خودرو به توسعه پایدار و پیشرفت کیفیت منجر می شود.
جلالی در آخر اظهار داشت: ما بیش از ۵۰ سال است که در صنعت خودرو فعالیت داریم، اما بازهم کیفیت محصولات ما با استانداردهای بین المللی فاصله چشمگیری دارد و هر سال نیز افزایش قیمت دارد در صورتیکه افزایش کیفیت را نشان نمی دهد که این مساله نشان داده است فرصت کافی برای یادگیری و توسعه فراهم بوده، اما اصرار به تولید خودرو و مونتاژ آن نتایج مطلوب نداشته است. بنابراین، شاید بهتر باشد سرمایه گذاری و تمرکز را از مونتاژ خودرو به قطعه سازی، مطالعه و توسعه، فناوری های نو و زنجیره تامین پیشرفته منتقل نماییم.
منبع: فی بگیر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب