پاسخ به یک پرسش مهم در سیاستگذاری مسکن
به گزارش فی بگیر، به اعتقاد پژوهشگران صاحب خانه شدن در جامعه تأثیر مثبتی قابل توجهی در دو بعد فردی و اجتماعی دارد
به گزارش فی بگیر به نقل از فارس، تأمین مسکن متناسب با نیاز بعنوان یکی از نیازهای اساسی دغدغه خیلی از خانواده ها را تشکیل می دهد. بر این اساس مطابق وضع موجود جامعه از منظر مالکیت شاهد دو مدل مسکن استیجاری و مسکن ملکی برای خانواده ها هستیم.
بر این مبنا یکی از سوالات مهمی که در حوزه سیاستگذاری مسکن مطرح می شود، توجه به این نکته است که دولت بعنوان سیاست گذار بخش مسکن، هدف اصلی خویش را باید در تأمین مسکن ملی قرار دهد یا مسکن استیجاری را بعنوان رکن اساسی برگزیند. علاوه بر این توجه به این پرسش باید در دستور کار باشد که آیا اثرات مسکن استیجاری و مسکن ملکی بر اجتماع یکی هستند یا تفاوتی را ایجاد می کنند.
*مدافعان مسکن استیجاری چه می گویند
در میان بعضی از کارشناسان حوزه مسکن و کارشناسان اقتصادی این نظر وجود دارد که حرکت به سمت مستاجر کردن مردم و ساخت مسکن استیجاری راهکار حل مساله مسکن در کشور است.
عمده این کارشناسان، الگوبرداری از سیاست های کشورهای خارجی بخصوص کشورهای اروپایی را در این حوزه بعنوان نسخه نجات بخش بازار مسکن ایران مطرح می کنند و معتقدند مسکن استیجاری به واسطه سهم بالای مستأجران ضامن حل مشکلات این حوزه است.
بر این اساس، فردین یزدانی؛ کارشناس حوزه مسکن معتقد است: « در دستور کار قرار دادن واحدهای استیجاری، آن هم به میزان کم و توسط نهادهای رفاه اجتماعی یا دولت های محلی سفارش بهتری است.»
این در حالی است که پژوهش های علمی گاها نظر متفاوتی را عنوان می کنند.
*مقالات علمی از مزایای صاحب خانه شدن مردم می گویند
به گزارش فی بگیر به نقل از خبرگزاری فارس ویلیام روح، شانون فون زانت و جورج مک کارتی در چارچوب پژوهشی تحت عنوان «منافع صاحبخانه بودن و هزینه های آن» (The Social Benefits and Costs of Homeownership) به بررسی این مورد از دیدگاه جامعه شناسی پرداخته اند.
بر مبنای جزئیات انتشار یافته در پژوهش مذکور، صاحبخانه شدن یکی از پایه های اساسی رویای آمریکایی است. زندگی در خانه خود از نظر آمریکایی ها نشان دهنده یکی زندگی امن و موفق بشمار می رود و تحقیقات بسیاری نشان داده است که آمریکایی ها ترجیح می دهند مالک خانه باشند تا مستاجر.
به همین دلیل سیاست های زیادی در آمریکا وضع شده است تا به خانه دار شدن کمک نماید که از جمله، مالیات های فدرال، برنامه های نهاد FHA، دستور اجرایی کلینتون در خصوص استراتژی ملی صاحب خانه شدن و برنامه ای از این دست در جهت تحقق رویای آمریکایی ها قدم بر می دارد.
در همین راستا آمریکایی ها در توجیه یارانه های پرداختی برای خانه دار شدن، مزایای اقتصادی و اجتماعی بیشمار مسکن ملکی برای یک جامعه را عنوان می کنند.
اگر به استراتژی ملی صاحبخانه شدن در کشور آمریکا که سال 1995 تدوین شده نگاهی بیندازیم، متوجه خواهیم شد که صاحبخانه شدن تعهدی برای تقویت نهاد خانواده و ارتقای شهروندی است، صاحبخانه شدن به مردم کمک می نماید، کنترل بیش تری بر خود داشته باشند و نسبت به محیط اطراف خود مسئولانه تر رفتار کنند. علاوه بر این صاحبخانه شدن تعهدی به جامعه است. صاحبخانه شدن به محلات ثبات می بخشد و جوامع محلی را تقویت می کند. این مورد انگیزه های شخصی و محلی افراد برای نگه داری و رشد دارایی های خصوصی و فضاهای عمومی را ارتقا می بخشد.
به گزارش فی بگیر به نقل از خبرگزاری فارس، اگر نگاهی به نوشته های علمی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که آثار صاحبخانه بودن در جامعه در چارچوب تاثیرات فردی و تاثیرات اجتماعی قابل رده بندی است.
*صاحبخانه بودن چگونه ضامن رضایت از زندگی می شود
در همین راستا اولین اثر مثبت صاحب خانه شدن مردم در بعد فردی مساله صاحبخانه شدن و رضایت از زندگی است که در دو بخش خرید خانه بعنوان یک هدف مهم و ایجاد رضایت حاصل از نگهداری و ارتقای خانه به نحوی که با سبک زندگی فرد تطابق یابد، منعکس می شود.
از سوی دیگر صاحبخانه شدن سبب افزایش اعتماد به نفس می شود؛ چونکه بر احترام دیگران به فرد تأثیر می گذارد. همینطور وقتی فرد خویش را با دیگران مقایسه می کند این حس تقویت می شود. از سوی دیگر به علت اینکه فرد صاحبخانه به یکی از اهداف خود رسیده است اعتماد به نفس بالاتری دارد.
علاوه بر این، خانه های ملکی معمولاً سیستم گرمایش و سرمایش بهتری دارند. همینطور فردی که دارایی دارد، می تواند از آن بعنوان یک پشتوانه در شرایط اضطراری یا وثیقه برای دریافت وام استفاده نماید.
لازم به ذکر است، بر مبنای تحقیقات انجام شده در جامعه آمریکا، کارگران صاحب خانه که از کار بیکار شدند نسبت به اجاره نشین ها، تنگنای اقتصادی کم تر که خویش را در تغذیه مناسب نشان داده است و عدم روی آوردن به الکل را تجربه کردند.
*مزایا اجتماعی توسعه مسکن ملکی در جامعه
صاحب خانه شدن در کشورها علاوه بر مزایای فردی در بعد اجتماعی هم اثرگذار بوده و از سه بعد سلامت جامعه از مسیر افزایش ثبات اجتماع، مشارکت اجتماعی و منش بهتر افراد این اثرگذاری قابل لمس است.
به اعتقاد جامعه شناسان، مدت ماندگاری افراد در یک محله نشان دهنده ثبات محله است. صاحبخانه بودن سبب جابه جایی کم تر و ثبات بیش تر محله می شود. همینطور به علت نگاه بلندمدتی تر که افراد صاحبخانه دارند، انگیزه و علاقه ی بیش تری برای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی خواهند داشت. همینطور بهبود وضعیت محله سبب افزایش قیمت مسکن هم خواهد شد.
از سوی دیگر، افراد صاحبخانه مدت طولانی تری در محله زندگی می کنند بنابراین تلاش در کنترل بیش تر رفتار و منش خود دارند چونکه بر اعتبارشان تأثیر می گذارد.
با توجه به مزایایی که برای صاحبخانه شدن شمرده شد میتوان نتیجه گرفت که سیاست صاحبخانه کردن باید پیگیری شود.
پایان پیام/
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب