فی بگیر گزارش می دهد؛
فقدان نقشه های هوایی جدید، هشدار حیاتی برای زیرساخت های ایران
فی بگیر: تصویربرداری هوایی و داده های مکانی همچون نبض زمین هستند که بدون آنها زیرساخت ها کورکورانه مدیریت و بحران ها دیر شناسایی می شود؛ حقیقت تلخی که رییس سازمان نقشه برداری کشور نیز آنرا تایید می کند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، تصویربرداری های هوایی و داده های مکانی، ستون فقرات تصمیم گیری های زیرساختی مدرن هستند. این داده ها نه فقط برای مدیریت منابع ملی، بلکه برای پیش بینی بحران ها و بیمه کردن دارایی های حیاتی کشور ضروری به شمار می روند. در صورتیکه استانداردهای جهانی حکم می کند این داده ها هر ۵ سال یک دفعه به روز شوند، رییس سازمان نقشه برداری کشور از شکافی عمیق در روند بروزرسانی این اطلاعات در ایران خبر می دهد.
کشورهای پیشرفته ای مانند آلمان و ژاپن، هر ۵ سال نقشه های تمام خاکشان را بروزرسانی می کنند. تصاویر هوایی تازه، مثل چشم هایی شفاف، به مسئولان می گویند رشد شهرها به کجا رسیده، بلایای طبیعی چه اثری گذاشته اند و منابع ملی چگونه مدیریت شوند، حریم شهرها تا چه میزان تحت دخل و تصرف قرار گرفته و آخرین وضعیت گسل ها و مناطق حادثه خیز چگونه است، اما ایران داستان دیگری دارد.
سید اسکندر صیدایی رییس سازمان نقشه برداری کشور در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا این شکاف را «هشداری حیاتی» می داند و بر ضرورت تصویربرداری هوایی جدید در سراسر ایران تأکید دارد.
صیدایی می افزاید: استان هایی مثل لرستان، تهران و فارس تلاش هایی برای بروزرسانی اولیه نقشه های زمین شناسی داشته اند، اما این کافی نیست. در دنیایی که هر ساله اطلاعات زمین تغییر می کند، داده های کهنه بجای حل بحران، خود به یک مشکل تبدیل می شوند.
چراغ سبز به ماهواره ها و پهپادها؛ از زمین تا هوا
رئیس سازمان نقشه برداری به موضوع اعزام ماهواره ها طی دهه های اخیر از طرف سازمان هوا و فضا اشاره می کند و بر لزوم استفاده از فناوری ماهواره ای و همکاری با نهادهای دولتی و بخش خصوصی بمنظور به روز رسانی تصاویر و نقشه های مکانی تأکید دارد.
وی این خبر را هم می دهد که در همین جهت، مذاکراتی با سازمان فضایی ایران شروع شده است. اما حتی داده های ماهواره ای، با پیچیدگی های خاص خود، نیاز به تحلیل، پردازش، و تبدیل شدن به اطلاعات نقشه ای دقیق دارند.
در جهان امروز، فناوری هایی مثل "LIDAR" (دقت لیزری برای نقشه برداری سه بعدی)، «پهپادهای مجهز به دوربین های پیشرفته»، و ابزارهای سنجش از دور، می توانند نقشه هایی خلق کنند که از درون قلب زمین خبر می دهند اما اینروزها به جایی استفاده از چنین تجهیزات و فناوری هایی، باید نگران سالیان از دست رفته ای باشد که می توانست با نقشه های به روز از سراسر کشور، اطلاعات داده مکانی ارزشمندی را برای تصمیم گیران ارائه کند.
وقتی بلایای طبیعی با ما تعارف ندارند
سال هاست که ایران با زلزله، سیل و خشک سالی دست وپنجه نرم می کند؛ اما اثرات این بلایا فقط وقتی کاهش پیدا می کند که دولت، نقشه ای واضح از وضعیت زمین، گسل ها، تحرکات زمین شناسی و پهنه های گسل و گسترش شهرها و روستاها داشته باشد.
تصور کنید زلزله ای در شهری مثل تهران رخ دهد؛ شهر بدون تصویربرداری های به روز، مثل گمشده ای در مه است. همانطور که در زلزله ها و سیل های اخیر دیدیم، نبود اطلاعات دقیق مکانی به مدلول اختلال در امدادرسانی، افزایش هزینه های بازسازی و از دست دادن جان هزاران انسان انسان ها بود.
تصویربرداری هوایی تازه نفس، کلید مدیریت بحران است. اما آیا زمان برای تغییر هنوز باقیمانده است؟
چرا بخش خصوصی می تواند بازی را عوض کند؟
صیدایی ضمن بیان این مطلب که انجام هر نوع نقشه برداری از هر استانی نیازمند هماهنگی و موافقت آن منطقه است و این مساله روند اجرای نقشه برداری دوره ای را دشوار می کند، ایده ای جذابی را برای جبران این سال ها مطرح می کند: همکاری با بخش خصوصی برای بستن شکاف های نقشه برداری. اگر شرکت های بخش خصوصی وارد بازی شوند، سرعت و دقت پروژه ها چند برابر می شود.
کشورهای همسایه مثل ترکیه، بخش خصوصی را در طراحی و اجرای پروژه های نقشه برداری وارد کرده اند؛ نتیجه آن رشد چشم گیر کیفیت زیرساخت ها بوده است.
در ایران، سازمان های دولتی هنوز بار اصلی را به دوش می کشند. اما با حمایت مالی و قانونی، بخش خصوصی می تواند نقشه هایی بسازد که از تهران تا خلیج فارس، زمین را با دقتی بی نظیر زیر نگاه خود بیاورد.
ایران نیازمند نقشه ای برای فردا
پدیده های زمین شناسی به هیچ کس رحم نمی کنند. بارش های شدید ممکنست یک شهر را در چند ساعت زیر آب ببرد، زلزله ها ساختمان های بی پایه را فرو بریزند و سیل ها راه های دسترسی را نابود کنند. اما همه این ها با یک ابزار قدرتمند قابل پیش بینی است: تصویربرداری مکانی دقیق و به روز.
کشور یک انتخاب پیش رو دارد، یا مرزهای خودرا با نقشه های جدید بازنگری کند، یا با استانداردهای کهنه در بحران های آینده تنها بماند. این کشور، با داشتن متخصصان کارآزموده، ظرفیتهای گسترده جغرافیایی، و فناوری های روز دنیا، می تواند خودرا به استانداردهای جهانی نزدیک کند.
نقشه دقیق امروز، تضمین گر آینده ای روشن است. آیا ایران برای این تغییر آماده است؟
منبع: feebegir.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب